GTA Liberty City İnceleme

GTA’yı ne kadar övsek azdır. Şu ana kadar çıkmış, kendisini başlı
başına bir oyun türü haline getirmiş, adını duyurmadık yer bırakmamış en
iyi oyundur desek yalan olmaz. PC’den, PlayStation’a koştu. Ardından
Play Station 2’de rekorlar kırdı. Şimdi de Sony’nin son harikası olan
taşınabilir PSP oyun konsolu için, yine oyunun babası Rockstar firması
son bombayı patlattı. İşte karşımızda, sade ve sadece PSP için çıkan ve
diğer oyun konsollarını için çıkmayacak olan Grand Theft Auto: Liberty
City Stories.

Oyunumuz geldi!

Oyundan
önce, oyunun kutusu ve paket içeriği hakkında bilgi vereyim. Jelatini
heycandan kopartıp yere atarken, bir yandan da PSP’min bitmiş olan
pilini değiştiriyordum. Kutuyu açtım. Gözüme sadece UMD oyun diski
takıldı. Gözüm başka hiçbir şey görmez oldu. Daldırdım elimi kutuya.
Çıkarttım oyunu. Aldım PSP’yi elime. Yavaş ve nazik bir şekilde oyun
soktuğumuz bölümü açtım ve oyunu yerleştirdim. Hazır oyun açılırken
kutunun içinde başka ne olabilir düşüncesiyle yerden kutuyu kaldırdım.
Orjinal GTA alanlar bilir. Kutunun içinden mutlaka oyunun tüm
bölümlerinin yer aldığı detaylı bir harita çıkar. Hatta arkasında güzel
bir kız resmi yer alır (hep ben ilk ona bakarım(!) ). Haritayı açınca
şaşırdım. Gözüme çok büyük göründü. 3 kocaman, birbirine bağlı, GTA
III’e benzeyen adadan oluşuyormuş oyun. Zaten oyunu takip edenler,
oyunun GTA III’ün üzerine yapıldığını fakat temel görünümler hariç her
şeyin değiştiğini bilir. Kutudan haritadan başka bir de gazete çıkıyor.
Evet yanlış okumadınız, gazete! Yapımcılar oyunun kullanma klavuzunu,
hikayesini ve diğer her türlü oynanış bilgisini çok güzel bir gazete
tasarımında oyunculara sunmuşlar. Gerçekten çok güzel olmuş. Ellerine
sağlık Rockstar. Daha oyuna başlamadan, GTA kalitesi yine konuşturdu.

Loading…

Bir
anda çalan, gerçekten güzel bir müzikle irkildim. Arkama döndüm.
PSP’min o dayanılamaz tasarımi çekiciliği, GTA’nın loading ekranıyla
birleşmiş ve beni büyülemeye başlamıştı. Dünya umurumda değildi. Artık
ona yaklaşmalı ve bir an önce GTA dünyasına gitmeliydim.

Dünya ile ilişkilerime bir süre ara veriyorum.

Toni
Cipriani adlı, tüm GTA’lardaki gibi ana karakteri canlandırıyoruz.
Salvatore Leone amcamızın işlerini halletmekle başlıyoruz oyuna. Oyunun
başında şehre geri dönüyoruz. Döner dönmezde Salvatore amcamızın yanında
soluklanıyoruz. Onun bir nevi sağ kolu olup çeteleri dağıtıyor, bize
yamuk yapanları çiziyor, kızını da istediği yere götürüp getiriyoruz.

Full modifiyeli GTA III

GTA
III oynadıysanız, Liberty City Stories’de tanıdık yüzler, yerler
göreceksiniz. Bazı yerleri tanıyamaya bilirsiniz çünkü ekip o kadar usta
ki, aynı yeri sanki bambaşka bir yer gibi değiştirmiş. Dolayısıyla GTA
III’ü bitirdiyseniz bile, bu oyun size apayrı bir oyun gibi gelecek (ki
zaten öyle).

Bu oyun bitmez!

Eğer
oyunu bir seferde bitirmeyi kafanıza koyduysanız, lütfen PSP şarz
aletinizi takın. GTA: Liberty City Stories size tam 18 saat, net görev
tamamlama süresi sunuyor ki bu süre, biz oyuncular için 25 saati
buluyor. Net süre demek, hiç ölmeden, ara videoları izlemeden ve hiç
loading yapmadan oyunu bitirebileceğiniz süre oluyor. Normal bir GTA’cı
bu oyunu 25 saatten kısa bir sürede bitiremez demek oluyor bu. Ek
görevler, serbest dolaşma ve bir görevi tekrar tekrar deneyipte oyunu
bitirmenin süresi 40 saat (çünkü ben bizzat böyle yaptım).

Use the analog Anakin!

Gelelim
oyunun kontrollerine. Tartışıldığı kadar zor değil. Hatta alıştınız mı
çok da kolay. Analog ile karakteri yönlendiriyoruz. L tuşumuz kamerayı
sabitliyor ki bu tuş çok işe yarıyor. PS2 ve PC’deki gibi kolay kontrol
edemiyorsunuz görüş alanınızı fakat oyun otomatik olarak en iyi görüş
açısını size sunmayı çabalıyor. Tabi ki arada yapay zeka, insan
zekasından altta kalıyor ve kamerayı L tuşuyla ayarlamanız gerekiyor.
Bunun dışında görüntüde sıkıntımız yok.

X tuşuna basılı
tutarak hızlı koşabiliyoruz. Araç içinde ise X tuşu gaz oluyor. Kare
tuşu yürürken zıplama, araç içinde fren. O tuşu yürürken yumruk/tekme;
elinizde silah varsa silahı ateşliyor, araç içinde ise hiçbir işe
yaramıyor. Eğleniyorsanız basın. Üçgen tuşu araca binme/araçtan inme. R
tuşu ise en önemli tuş. Nişan alma. PS2’deki nişan sistemi aynen PSP’ye
aktarılmış. R tuşuna basılı tuttuğunuzda en makul hedefe
kilitleniyorsunuz ve O tuşuyla ateş etmeniz, hedefi indirmenizi
sağlıyor. Hedefi de “R” tuşuna basılı tutarken sağ/sol tuşlarıyla
değiştirebilirsiniz. Araç içinde sağ/sol tuşu radyo kanallarını
değiştiriyor.

Bang bang! Dışın Dışın! Boooommmmm!!!

Silahsız
GTA, kaskosuz otomobile benzer. Liberty City’de de, Vice City ve San
Andreas’ta bulunan silahların büyük bir kısmı mevcut. Tabanca, Shotgun,
Roketatar, El bombası, Molotof kokteyi, Sniper, Kalaşnikof… say say
bitmez. Kısaca San Andreas’ta kullanılan tüm silahlar var diyelim.

Yakarız bu gezegeni, yakarısss!

GTA
serilerinin büyük bir kısmında hep yok etme ve sınırsız özgürlük
duygusu ağır basmıştır. Çoğu zaman görev yapmaz, halkın kafasını keser,
araçları çarpıştırır, polisleri ezer, hatta bazen trafik kurallarına
uygun olarak araç kullanmayı bile deneriz. Böyle geniş çaplı bir
simülasyon türünün tek örneği olan GTA’yı bu kadar popüler ve liste başı
kılan, bu özellikleridir herhalde. Elinizde silah, altınızda son model
arabanız, koskoca bir şehirdesiniz. Katliamdan başka ne yapılabilir ki?
Bu arada oyun ile belirtmek istediğim iki önemli nokta var. Bunlardan
birincisi araçlar. Otomobil, motorsiklet, gemi, yat ve helikopter
bulunuyor. İkinci önemli nokta ise oyunda yüzememeniz. San Andreas’tan
alışanlar dikkat! Gördüğünüz her suya atlamayın, boğulursunuz.

Topla arkadaşlarını, multiplayer GTA partisi yap!

GTA:
Liberty City Stories’i diğer GTA’lardan ayıran en büyük farklardan biri
de 6 kişiye kadar kablosuz (wireless) çoklu oyuncu desteği vermesi.
Hemde mod’larla beraber. Bu mod’lardan bazıları, arkadaşlarınızla araba
yarışı yapabilirsiniz. Birbirinizi öldürebilirsiniz. Çetelere ayrılıp,
takım halinde birbirinize girebilirsiniz. Hatta hep beraber şehirde
terör estirebilirsiniz. İnşallah yeni GTA’da, Pro Evolution Soccer gibi
futbol oynayabilecek, NBA Live gibi de basketbol karşılaşmaları
düzenleyebileceğiz(!)

Biri grafik mi dedi?

Grafikler
mükemmel. GTA serisi ve Rockstar’a yakışıyor. Oyun loading’leri
(yüklemeler) kısa ama çok. Oyun ara videoları özenle hazırlanmış ve
seslendirilmiş. Oyunu sıradan taşınabilir oyun konsollarındaymış gibi
kıyaslamayın. Video ve oyunun içinde de seslendirmeler mevcut. Gameboy
gibi sırf altyazı yok. Liberty City Stories’in tek kötü yanı Frame Rate
dediğimiz görüntü yenilenmesi. Yani hareket ve aksiyon yaptığınızda,
arkanızda hafif izler kalıyor. Bu PSP’deki tüm oyunlarda yaşanan ve
görmezden gelinmesi beklenen, doğal bir kötülük. Bunun haricinde fazla
göze batan sıkıntı yok. Oyun hızı da iyi ayarlanmış.

Music make you lose control…

GTA’nın
vazgeçilmez olaylarından biri de radyo kanallarıdır. Libery City
Stories’de de çok sayıda radyo bulunmakta. Herkesin tarzına uygun türler
mevcut. Klasik müzikten, hip hop’a kadar her şey var. Bildiğiniz GTA
klası.

Damlaya damlaya göl olur.

Rockstar
firması, bu güne kadar piyasaya sürdüğü tüm oyunlardan kazandığı
deneyimleri göstermeyi çok iyi başarıyor. Her çıkarttığı yeni oyun, bir
eskisini aratmıyor. GTA: Liberty City Stories’de bunlardan en önemlisi.
En önemlisi diyorum çünkü şu ana kadar kimse Sony PSP’ye bu kadar derin,
bu kadar gerçekçi, bu kadar dopdolu, bu kadar eğlenceli, bu kadar müzik
dolu ve bu kadar veriyi; tek UMD’ye sığdıran bir oyun yapamamıştı.
Rockstar her zaman sahip olduğu zirveyi koruyor ve bize uzun mu uzun,
sıkıntısız günler sunuyor. Darısı PC, PS2 ve X-Box sahiplerine…

alıntıdır